Doodnormaal gesprek
We krijgen vroeg of laat allemaal wel eens te maken met de dood of rouw. Maar praat je daar wel eens over? En wat doe je met de gevoelens die hierbij komen kijken? Een doodnormaal gesprek is een oefening om het gesprek te starten, je gedachtes over de dood of rouw een plekje te geven en/of met de andere te delen.
Waarom?
Doodnormaal gesprek is gericht op jongvolwassenen, een oefening die gebruikt kan worden in het onderwijs. Het huidig onderwijs is vooral gericht op hard skills. Deze oefening is ontwikkeld omdat het aanleren van soft skills net zo’n essentieel onderdeel is van onze samenleving.
Doodnormaal is een oefening om bewuster te worden over de dood en rouw. Je combineert twee begrippen en kijkt met naar welke beelden er bij je opkomen. Een mooi beeld of een slecht beeld daar gaat het niet om. Het is een mooie oefening om je eigen gedachtes rondom de dood en rouw bespreekbaar te maken en een plekje te geven. Speel het wanneer je vast zit in je gedachtes en/of je gedachtes wilt delen met de ander. Door te luisteren naar elkaar geven we rouw en de dood een zichtbare plek in de maatschappij. Kijken en luisteren naar de dood leert ons te leven.Hoe werkt het?
Zet met je ogen dicht twee vingers op de stippen op de achterkant. Doe je ogen open en lees de twee woorden waar je op staat. Deze twee begrippen ga je combineren.
Je stelt een vraag en je laat het antwoord komen. Tussen de twee woorden laat je een ruimte ontstaan voor het onverwachte. Probeer een antwoord te krijgen die te maken heeft met rouw en dood, verder zijn alle antwoorden goed.
Stel je hebt linksboven op ‘foto’ beland en helemaal rechtsboven op ‘uitvaart’. Je gooit de woorden voor je uit, denkt na over de eigenschappen van een uitvaart en een foto en laat het los. Je hoeft niet je best te gaan doen en je zelf op te jagen met een beeld of herinnering, dat laat je gebeuren.
Kijken en luisteren naar de dood, leert ons te leven.
